روکش پوششی به شکل دندان است که روی دندان تخریب شده قرار می گیرد تا ظاهر و عملکرد دندان را دوباره به آن بازگرداند. در چه مواردی استفاده از روکش لازم است؟ 1. حفاظت از یک دندان ضعیف و یا دندانی که درمان ریشه شده است جهت جلوگیری از شکستن دندان در آینده
2. برای ترمیم دندان شکسته شده یا دندانی که به شدت تخریب شده است.
3. برای پوشش دادن و حفاظت از دندانی که پرکردگی های وسیع دارد و مقدار زیادی از بافت اصلی دندان از بین رفته است.
4. برای نگه داشتن بریج دندانی در محل صحیح
5. جهت پوشش دندانی که شکل طبیعی و زیبا ندارد و یا شدیدا دچار تغییر رنگ شده است.
6. برای پوشش ایمپلنت
7. جهت بهبود بخشیدن وضعیت زیبایی در دندانپزشکی کودکان روکش بر روی دندان شیری به دلایل زیر قرا داده می شود: –    دندانی که در اثر پوسیدگی آنقدر تخریب شده است که دیگر نمی توان با پر کردن آنرا ترمیم کرد.
–    حفاظت از دندان کودکی که در معرض خطر بالای پوسیدگی قرار دارد به خصوص زمانی که کودک بهداشت دهان و دندان خوبی ندارد.
–    کاهش دادن دفعات بیهوشی عمومی برای کودکانی که به دلیل سن، مشکلات رفتاری و یا بیماری های خاص قادر به همکاری هنگام انجام اعمال دندانپزشکی نیستند.
در این گونه موارد در دندانپزشکی پیشگیری از روکش های فلزی ضد زنگ استفاده می شود. چند نوع روکش وجود دارد؟ روکش های دائمی از جنس استیل ضد زنگ، تمام فلز ( مثل طلا و سایر آلیاژها)، پرسلن، تمام رزینی و یا تمام سرامیکی –    روکش استیل ضد زنگ: روکش پیش ساخته ای است که بر روی دندان های دائمی به صورت موقت استفاده می شود. این روکش تا زمانی که روکش دائمی ساخته و آماده شود از دندان یا پر کردگی محافظت می کند. در کودکان این روکش بر روی دندان شیری قرار می گیرد و به طور کامل دندان را پوشش می دهد  تا از به وجود آمدن پوسیدگی جلوگیری کند. زمانی که دندان دائمی رویش پیدا می کند، روکش به طور طبیعی می افتد.
–    روکش فلزی که از آلیاژ طلا و یا سایر آلیاژ ها به طور مثال پالادیوم ساخته می شود.
در مقایسه با سایر روکش ها هنگام استفاده از روکش فلزی مقدار کمتری از نسج دندان احتیاج به برداشتن دارد. روکش های فلزی در برابر فشارهای ناشی از گاز زدن و یا جویدن بسیار مقاوم هستند. همچنین روکش های فلزی به ندرت دچار شکستگی و یا ترک می شوند.
روکش فلزی انتخاب خوبی برای دندان های خلفی که در دید نیستند، می باشد.
–    روکش پرسلنی: از نظر ظاهر کاملا شبیه به یک دندان طبیعی هستند. گاهی هنگام استفاده از این روکش ها به ویژه زمانی که بیمار دچار تحلیل لثه نیز شده باشد، یک خط تیره به خصوص در اطراف لثه به وجود می آید. روکش پرسلن می تواند انتخاب خوبی برای دندان های قدامی یا خلفی باشد.
–    روکش تمام رزینی از قیمت پایین تری نسبت به سایر روکش ها برخوردار هستند به مرور زمان تخریب می شوند و نسبت به روکش های پرسلنی بیشتر مستعد شکستن هستند.
–    روکش های تمام سرامیک یا تمام پرسلن نسبت به بقیه انواع روکش تطابق رنگ بیشتری با دندان های طبیعی دارند و برای افرادی که به مواد فلزی حساسیت دارند مناسب است. با وجود این به اندازه روکش های پرسلن مقاوم نیستند. روکش های تمام سرامیکی گزینه خوبی برای دندان های قدامی هستند.
–    روکش موقت : روکش های موقت قابل ساخته شدن در مطب دندانپزشکی هستند و به عنوان ترمیم موقت استفاده می شود تا زمانی که روکش دائمی در لابراتوار آماده شود. مراحل آماده سازی دندان برای گذاشتن روکش چیست؟ آماده سازی دندان برای گذاشتن روکش احتیاج به دو جلسه ملاقات دندانپزشکی دارد. اولین قدم بررسی کردن دندان و آماده سازی آن و جلسه دوم قرار دادن روکش دائمی است. جلسه اول: –     بررسی عکس رادیوگرافی برای بررسی وضعیت تاج و ریشه و استخوان اطراف
–    اگر دندان دچار پوسیدگی شدید و یا خطر التهاب و عفونت باشد، درمان ریشه انجام می شود.
–    در مرحله بعد قسمت هایی از سطح جونده و یا اطراف دندان به دلیل آماده سازی برای قرار گرفتن روکش تراشیده می شود و یا اگر در اثر ضربه یا پوسیدگی قسمت زیادی از دندان از بین رفته باشد، دندانپزشک آن قسمت را ترمیم می کند.
–    انجام قالب گیری
–    نمونه برای لابراتوار فرستاده می شود
–    گذاشتن روکش موقت جلسه دوم: –    روکش موقت برداشته می شود
–    اندازه و رنگ روکش دائمی بررسی می شود
–    روکش دائمی چسبانده می شود چگونه باید از روکش دندانی مراقبت کرد؟ زمانی که به خصوص روکش موقت دارید: –    از جویدن غذاهای سفت و چسبناک که باعث افتادن روکش می شوند، پرهیز کنید
–    از قمستی از دهان که روکش موقت دارد، کمتر برای جویدن استفاده کنید
–    از دندانپزشک خود بخواهید نحوه صحیح استفاده از نخ دندان برای روکش را به شما آموزش دهد. روکش های اینله و اونله ( ۳/۴ تاج ) چه هستند؟ روکش های اونله و اینله تکنیک های متفاوت روکش های دندانی هستند. تفاوت بین این روکش ها و روکش هایی که قبلا در مورد آنها صحبت کردیم در مقدار پوشانندگی دندان زیرین است.
روکش های سنتی کل دندان را می پوشانند در حالی که این روکش ها مقدار کمی از دندان را پوشش می دهند. روکش ها چقدر دوام می آورند؟ به طور متوسط روکش ها بین ۵ تا ۱۵ سال در دهان باقی می مانند. هر چه شما بهداشت دهان و دندان خود را بهتر رعایت کنید و عادت های بد دهانی مانند دندان قروچه، به هم زدن شدید دندان ها، جویدن یخ، جویدن ناخن ها و … را ترک کنید، روکش مدت زمان بیشتری در دهان می ماند. آیا روکش احتیاج به مراقبت ویژه ای دارد؟ به خاطر داشته باشید که اگر دندانی به وسیله روکش پوشش داده شد، به این معنا نیست که دیگر دچار پوسیدگی و یا بیماری لثه نمی شود. بنابراین به مسواک زدن و استفاده از نخ دندان ادامه دهید به خصوص اطراف ناحیه ای که روکش با لثه برخورد می کند احتیاج به مراقبت ویژه ای دارد. استفاده از دهان شویه های آنتی باکتریال هم می تواند بسیار مفید باشد.